Christian Verwoerd schreef dit lied vanuit zijn persoonlijke ervaring dat veel dingen in het leven snel als een last op je kunnen drukken.
“Toen ik vorig jaar ergens door de natuur fietste en ik een bepaald probleem even goed kon loslaten, hoorde ik heel bewust de vogels fluiten. En toen kwam onderweg het begin van dit liedje in mij op.”
Hij bedacht zich dat de vogels altijd fluiten, maar dat het probleem van het niet opmerken daarvan, in zijn hoofd zat.
“Ik moest ook denken aan Johannes 10 vers 10, waar de duivel wordt beschreven als een dief, die komt om te roven. Hij heeft er veel belang bij om onze vreugde weg te roven, omdat hij weet dat de vreugde van de Heer de kracht van de gelovige is.”
Dit was de keuze waarom hij ook dat in het lied verwerkte. Het refrein heeft hij heel bewust door laten draaien om het loslaten. Loslaten is een ander woord voor geloven, en een ander woord voor vertrouwen. Het komt allemaal op hetzelfde neer. Het is geen gevoelskwestie, maar een keuze, een wilsbesluit om te vertrouwen dat God alle dingen in Zijn hand houdt.
“En het geheim is dat het gevoel van vrede en rust vaak pas na het loslaten komt, niet andersom.” aldus Christian.
Waarom liet God dit alles toe?
Ze was een zorgzaam christelijk meisje dat alles probeerde goed te doen maar raakte de controle kwijt. Haar vertrouwen in God verdween. Waarom liet God het allemaal toe?
Wat kan je doen?
Wat kan je doen als een vriend, collega of andere naaste worstelt met gedachten aan zelfmoord, of door depressie het leven niet ziet zitten. Jan Mokkenstorm (overleden in juli 2019), oprichter van 113.nl, gaat in op deze vraag.