Christian Verwoerd schreef dit lied vanuit zijn persoonlijke ervaring dat veel dingen in het leven snel als een last op je kunnen drukken.
“Toen ik vorig jaar ergens door de natuur fietste en ik een bepaald probleem even goed kon loslaten, hoorde ik heel bewust de vogels fluiten. En toen kwam onderweg het begin van dit liedje in mij op.”
Hij bedacht zich dat de vogels altijd fluiten, maar dat het probleem van het niet opmerken daarvan, in zijn hoofd zat.
“Ik moest ook denken aan Johannes 10 vers 10, waar de duivel wordt beschreven als een dief, die komt om te roven. Hij heeft er veel belang bij om onze vreugde weg te roven, omdat hij weet dat de vreugde van de Heer de kracht van de gelovige is.”
Dit was de keuze waarom hij ook dat in het lied verwerkte. Het refrein heeft hij heel bewust door laten draaien om het loslaten. Loslaten is een ander woord voor geloven, en een ander woord voor vertrouwen. Het komt allemaal op hetzelfde neer. Het is geen gevoelskwestie, maar een keuze, een wilsbesluit om te vertrouwen dat God alle dingen in Zijn hand houdt.
“En het geheim is dat het gevoel van vrede en rust vaak pas na het loslaten komt, niet andersom.” aldus Christian.
Als je na een zelfmoord achterblijft
De vriend van Sanne Kooiman pleegde in 2015 geheel onverwacht zelfmoord. Sanne en Dennis (toen 20 jaar oud) hadden toen vier jaar een relatie. Sanne vertelt over haar ervaring als achterblijver.
Lijden een plek geven
Willem Vermeijden verloor in 2012 zijn dochter. Hij spreekt over de realiteit van het verlies en de realiteit van het herstel. Moet je maar weer gaan werken als je nog in rouw bent? Willem geeft je eerlijk advies in het omgaan met herstel en verlies.